«مهری نبینژاد» هموطن جوان سردشتی در مسیر دشوار پناهندگی جان خویش را از دست داد.
دیروز، ركنا در گزارشی نوشت كه مهری نبینژاد، زن ایرانی ساكن سردشت كه همراه با همسر و فرزندانش از مسیر تركیه، عازم اروپا بوده به دلیل خستگی بیش از حد، در مرز یونان جان باخته است. ركنا در این گزارش به نقل از همسر این هموطن ایرانی و در شرح این اتفاق تلخ نوشت: «مهری نبینژاد كه مدتی قبل به همراه همسر و دو فرزندش تصمیم گرفتند شهرستان سردشت را به مقصد اروپا ترك كنند، در این مسیر پرمخاطره جان خود را از دست داد. اتفاقی كه مشابه آن با وسعت بیشتر، مدتی قبل برای دیگر خانواده سردشتی یعنی خانواده ایراننژاد رخ داد تا تصویر آنها تبدیل به عكس یك رسانههای بینالمللی شود. مهری نبینژاد هم مسیر سخت تركیه به یونان را تحمل نكرد تا در مقابل چشمان دو دختر ۴ و ۷ ساله خود و همسرش جان بسپارد. رسانههای محلی سردشت گزارش دادند این زن ۲۷ ساله در مرز تركیه و یونان بر اثر خستگی مسیر جان خود را از دست داده است. همسر او آقای سردار ابراهیمنژاد كه حالا به همراه دو دخترش در كمپ «فلایكو» در مرز یونان و بلغارستان بهسر میبرد درباره حادثه تلخ مرگ همسرش به رسانههای بینالمللی گفته: «همسرم رمق ادامه دادن راه را نداشته و نمیتوانسته هیچ آب و غذایی بخورد.» آقای ابراهیمنژاد تلاش كرده با شماره پلیس و اورژانس یونان تماس بگیرد، اما از آنجایی كه انگلیسی بلد نبوده، نتوانسته درخواست كمك كند. حتی برای گرفتن كمك نزدیك جادهای میشود، اما هیچ ماشینی برای او نگه نمیدارد. درنهایت وقتی كنار همسرش برمیگردد حال او بد بوده و جلوی چشمان فرزندانش جان میسپارد. سردار كه چارهای جز كول كردن جنازه همسرش نداشته، پس از طی مسافت طولانی برای گرفتن كمك به كنار جاده باز میگردد و اینبار خودرویی گذری، با دیدن جنازه زن جوان توقف میكند و با پلیس تماس میگیرد. حالا به گزارش رسانههای محلی گروهی از نزدیكان و خانواده او در تلاش هستند با جمعآوری پول، پیكر بیجان این زن ۲۷ ساله سردشتی را به وطن خودش ایران برگردانند. درست مانند خانواده ایراننژاد (از ساكنان شهرستان سردشت) كه تمام اعضای ۵ نفره آن در مسیر مهاجرت در كانال مانش (در مرز فرانسه و انگلیس) غرق شدند و بعدها پیكر آنها به ایران تحویل داده شد. پیكر كوچكترین عضو این خانواده یعنی آرتین ایراننژاد بعد از دو ماه سرگردانی در دریا، مدتی قبل جایی در حوالی نروژ شناسایی شد.»
بیش از ٥ سال است كه به دنبال بدتر شدن وضعیت معیشتی مرزنشینان و بیتوجهی دولت به ازدست رفتن آخرین امكانات و امیدهای اشتغال و درآمدزایی در مناطق مرزی غرب كشور، جوانان این مناطق، اگر سرمایهای اندوخته دارند، ترجیح میدهند راهی اروپا شده و بنا به باور خود، از سطح رفاهی بیشتر و از زندگی بهتر در كشورهای اروپایی بهره ببرند.
تا امروز، دولت در مقابل خیل مهاجران از مناطق مرزی هیچ اقدامی كه مشوق ماندگاری نیروی جوان باشد، انجام نداده و مسوولان هم سالانه با بیتفاوتی محض، صرفا به اعلام آمار رو به افزایش مهاجران بسنده میكنند. اما این مهاجرت كه معمولا هم از روشهای غیرقانونی و با توسل به قاچاقچیان انسان است، از مسیرهای پنهان و صعبالعبوری انجام میگیرد كه تحمل مشتقاتش، برای هر انسانی قابل تحمل نیست. واژگونی قایق در مسیرهای دریایی، جان باختن هموطنان ایرانی بر اثر شلیك مستقیم پلیس مرزی كشورهای همسایه، دستگیری و تحمل بیحرمتی و بدرفتاری پلیس مرزی كشورهای همسایه و درنهایت مرگ، سرانجام اغلب هموطنانی است كه ظرف ٥ سال گذشته از مسیر قاچاق عازم اروپا شدهاند و امروز، خانوادههای فراوانی را میتوان پیدا كرد كه داغدار عزیزان درگذشتهشان در مرزیهای بینالمللی و هنگام مهاجرت هستند.
نظرات